ANNELER GÜNÜ

Her yıl Mayıs ayının ilk Pazar günü anneler günü olarak kutlanıyor. İnsan doğduğunda kendi kendine yetemeyen bir canlıdır. Bütün ihtiyaçları yanına konsa bir bebek onunla beslenemez. Isınması için yine endi kendine yetemez. Yalnızca ısınma, barınma, tedavi, bakım, gibi ihtiyaçlarının yanı sıra eğitim için de başkalarına muhtaçtır. Anneler bu ihtiyacı karşılayan mükemmel varlıklardır. Çocuklarının beslenmelerini ve bakımlarını büyük bir fedakarlıkla ve severek yaparlar. İçlerindeki annelik güdüsü sayesinde her türlü zorluğa göğüs gererler. Bu duygu dünyadaki en güçlü duygulardan biridir ve belki en güçlüsüdür. Bu duygu harekete geçtiğinde anneler dünyanın en cesaretli insanlarına dönüşür. Canlılar hayvanlarda bile bu böyledir. Yavrusu için bir tavuk, aslana saldırabilir.

Bebekler ve çocuklarda annelerine muhtaçtır ve onları aynı şekilde severler. Hatta doğduktan belli bir süre içinde vücutlarını anneleriyle bir bütün olarak algılarlar ve sadece onu tanırlar. Anneler bebekleri ve çocukları için her türlü zorluğa katlanır. Yeni doğan bebeklerin bakımı anneleri aylarca bir bardak sıcak çaya hasret bırakabilir. Çocukları büyüyene kadar sürekli onlar için çaba harcarlar. Bu çaba her zaman fiziksel olmayabilir. Onlar için kaygılanırlar ve onların derdiyle dertlenirler. Çocukları için yüreklerinde hissettikleri kaygı sadece küçükken değildir. Bir ömür boyu kalpleri çocukları için çarpar.

Bütün bunlar, anneler gününü diğer günlerden ayırır ve özel kılar. Çocukların hediye olarak topladıkları çiçekler ve kendi hazırladıkları duygu dolu yazılarla süsledikleri kağıtlar dünyadaki bütün hediyelerden daha değerli. Çünkü anne ve çocuk arasındaki sevgide hiçbir menfaat hesap kitap yok. Bu nedenle bütün fedakâr annelerimizin anneler gününü kutluyorum. Yazımızı şu güzel sözlerle bitirelim: Ana başa taç imiş, her derde ilaç imiş. Bir evlat pir olsa da anaya muhtaç imiş.