Unutmak istediğimiz ne çok şey var değil mi hayatta? Peki mümkün müdür bu? Unutmayı denediniz, defalarca kafanızdan atmaya çalıştınız değil mi? Bir süre sonra da unuttum sandınız. Ama siz unuttum zannederken bile hatırladığınızın farkında bile değildiniz.

Aslında bu hayatta hiç bir şey kolay kolay unutulmaz. Sadece alışır insan zamanla. Onsuz yaşamaya, olmayışına, yeni hayatına… Alışınca da unuttum zanneder işte. Keşke bir yolu olsa da silebilsek hafızamızdan tüm kötü anıları. Ama ne yazık ki yok. Yalnızca alışırız işte dediğim gibi.

Bir kadın düşünün. Doğum yaptığında çektiği acıyı yalnızca o bilir. Bir daha doğurmam der. Ama aradan yıllar geçtikten sonra yeniden bir çocuk ister. Her acının sonunda da bir mutluluk yok mudur aslında? Elimizden alınan tüm değer verdiğimiz şeyler belki de bizim olmaması gerektiği için olmamıştır. Bizim için enn hayırlısı ne ise Allah bilir. Ve bizlerin hayatı ona göre yönlenir.

Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) bir sözü vardır. “Allah bir kapıyı kaparsa, bin kapıyı açar.” Bizlere kapanan ve açılan tüm kapılar için yas tutacağımıza, neden ben diye soracağımıza, karşımıza çıkan tüm şeylere vardır bir hayrı diye bakalım. Tüm kapılarımızın güzelliklere açılması dileğiyle…