Nöbetçi Eczaneler
Bir umutla çıkarsınız yollara.Küçük bir umut…
Yollara dökülür,yollarda neler yaşayabileceğinizi düşünmek bile istemezsiniz.İşte tam da bu nokta da Suriyeli ya da diğer ülkelerden gelen göçmenlerin durumu işte bu.Bizler şu an şehitlerimizin acısını tam olarak sindirebilmiş değiliz. Oysa Suriye’nin toprak bütünlüğü ve ülkemiz topraklarının güvenliği için oralardaydık.Yapılan bu insafsızca saldırıların sebebi de ne?Gidin,terk edin buralar bizim dercesine acımasızca vurdular.Hangi siyasi planlar dönüyor onu da tam bilmiyoruz.Bu topraklarda kimlerin gözü ve planları var, bu çok aşikar…
Umuda yolculuk dedim; çünkü göçmenlerin durumuna farklı bir bakışaçısıyla yaklaşmak istiyorum.Ne olursa olsun,kim olursa olsun,onlar birer fert,birer insan.Bunu asla inkar edemeyiz.Ülkesinden kaçan,savaşmayan insanlara mı acıyorsunuz diye sözler duyuyoruz.Elbette doğru!Bizim gençlerimiz asla ülkelerini bırakıp başka ülkelere gitmek,kaçmak için yollara dökülmezdi.Kurtuluş savaşı,Çanakkale zihniyetiyle. İşte farkımız burada çünkü biz Türk milletiyiz.Öleceğimizi bilsekte, asla geriye dönmeyiz.
Suriyeli kardeşlerimize üzülüyorum.Bir insan asla, mecbur kalmadıkça ülkesinden ayrılmak istemez.Çoluk çocuk şu an yollara düştüler.İnsani olarak bize düşen elimizden geleni yapmak.Yaptığımızı da düşünüyorum. Hiçbir devlet bizim tanıdığımız hakları onlara asla tanımaz.Haberlerde gördüğümüz,sınır kapılarındaki durumları içler acısı.Zulmeden Yunanistan…Zulme sebeb olan tek dişi kalmış canavar Avrupa…
Ey Avrupa,Ey medeniyet dediğimiz şey bu insanlar umutla yollara çıkmışlar.Yaşamak istiyorlar.Açın sınır kapılarını.Bu eziyet niye?
Bir muhabir soruyor:Şu an sınıra doğru gidiyorsunuz,ya geçirmezlerse ne yapacaksınız,diyor.Umut; dediğimiz şey işte tam da bu noktada başlıyor.Bir gidelim hele geçemezsek geriye döneriz,diyor göçmen kardeşimiz.
Umut ediyoruz,çünkü insan umut ettiği sürece yaşar.Geleceğe karşı umudumuzu kaybedersek yaşayamayız.Yaşam bizim için bir ızdıraba dönüşür.Bu yaşananlar insanlık suçu.Ne olursa olsun umut yolculuğuna çıkan bu insanlara yardım etmeliyiz.
Gitsinler…Avrupa’ya mı geçecekler,nereye gideceklerse gitsinler…
Ama şunu asla unutmasınlar:
Türk milletinin onlara yardımcı olduğunu,koruyup,kolladığını asla unutmasınlar.Vefalı olsunlar.Bunları bilsinler yeter.Nereye giderlerse gitsinler, hep horlanacaklarını,göçmen sıfatını sırtlarında taşıyacaklarını asla unutmasınlar…Allah yardımcıları olsun.İnsan olarak bize düşen görev tam da bu…
Bir umutla çıkarsınız yollara.Küçük bir umut…
Yollara dökülür,yollarda neler yaşayabileceğinizi düşünmek bile istemezsiniz.İşte tam da bu nokta da Suriyeli ya da diğer ülkelerden gelen göçmenlerin durumu işte bu.Bizler şu an şehitlerimizin acısını tam olarak sindirebilmiş değiliz. Oysa Suriye’nin toprak bütünlüğü ve ülkemiz topraklarının güvenliği için oralardaydık.Yapılan bu insafsızca saldırıların sebebi de ne?Gidin,terk edin buralar bizim dercesine acımasızca vurdular.Hangi siyasi planlar dönüyor onu da tam bilmiyoruz.Bu topraklarda kimlerin gözü ve planları var, bu çok aşikar…
Umuda yolculuk dedim; çünkü göçmenlerin durumuna farklı bir bakışaçısıyla yaklaşmak istiyorum.Ne olursa olsun,kim olursa olsun,onlar birer fert,birer insan.Bunu asla inkar edemeyiz.Ülkesinden kaçan,savaşmayan insanlara mı acıyorsunuz diye sözler duyuyoruz.Elbette doğru!Bizim gençlerimiz asla ülkelerini bırakıp başka ülkelere gitmek,kaçmak için yollara dökülmezdi.Kurtuluş savaşı,Çanakkale zihniyetiyle. İşte farkımız burada çünkü biz Türk milletiyiz.Öleceğimizi bilsekte, asla geriye dönmeyiz.
Suriyeli kardeşlerimize üzülüyorum.Bir insan asla, mecbur kalmadıkça ülkesinden ayrılmak istemez.Çoluk çocuk şu an yollara düştüler.İnsani olarak bize düşen elimizden geleni yapmak.Yaptığımızı da düşünüyorum. Hiçbir devlet bizim tanıdığımız hakları onlara asla tanımaz.Haberlerde gördüğümüz,sınır kapılarındaki durumları içler acısı.Zulmeden Yunanistan…Zulme sebeb olan tek dişi kalmış canavar Avrupa…
Ey Avrupa,Ey medeniyet dediğimiz şey bu insanlar umutla yollara çıkmışlar.Yaşamak istiyorlar.Açın sınır kapılarını.Bu eziyet niye?
Bir muhabir soruyor:Şu an sınıra doğru gidiyorsunuz,ya geçirmezlerse ne yapacaksınız,diyor.Umut; dediğimiz şey işte tam da bu noktada başlıyor.Bir gidelim hele geçemezsek geriye döneriz,diyor göçmen kardeşimiz.
Umut ediyoruz,çünkü insan umut ettiği sürece yaşar.Geleceğe karşı umudumuzu kaybedersek yaşayamayız.Yaşam bizim için bir ızdıraba dönüşür.Bu yaşananlar insanlık suçu.Ne olursa olsun umut yolculuğuna çıkan bu insanlara yardım etmeliyiz.
Gitsinler…Avrupa’ya mı geçecekler,nereye gideceklerse gitsinler…
Ama şunu asla unutmasınlar:
Türk milletinin onlara yardımcı olduğunu,koruyup,kolladığını asla unutmasınlar.Vefalı olsunlar.Bunları bilsinler yeter.Nereye giderlerse gitsinler, hep horlanacaklarını,göçmen sıfatını sırtlarında taşıyacaklarını asla unutmasınlar…Allah yardımcıları olsun.İnsan olarak bize düşen görev tam da bu…
YORUMLAR