Hata yapmak insanın doğasında olan bir şeydir. Hata yapmak aslında kötü bir şey değildir. Ama aynı hatayı 2 kere yaparsak bu hata değil yanlıştır. Yani hatalıktan çıkmıştır artık. Çünkü birincisinde bilmediğiniz için hata yaparsınız, ama ikincisinde bildiğiniz için hata yapmamalısınız. İnsan bu hata yapmış olabilir mi? Olabilir! Ne de olsa sadece onu düşünmüyoruz, kafamızda bir sürü şey oluyor. Bu yüzden hata yapma olasılığımız var. Ama bir işi gerçekten yapmak istiyorsak yaptığımız hatayı görüp ikincisinde daha dikkatli olmak gerekir. Hata yapmak insana zarar vermez aksine daha da tecrübeli yapar. Ne de olsa o hatayı yapmışız ve yanlışımızı görmüşüz. Bundan sonra geriye kalan iş ise yaptığımız hatayı düzeltmeye çalışmak olur. Eğer düzelecek bir şey değil ise ikincisinde daha dikkatli olunur. Aynı hatayı tekrar yapmamak için uğraşır, çaba gösteririz. Bu çabalarında meyvesini ilerleyen zamanlarda alırız. Belki bir gün sonra belki de iki yıl sonra bunu bilemeyiz. Ama bildiğimiz tek şey var aynı hataya 2 kere düşmeyeceğimiz ya da düşmemek için çabalayacağımızı biliyoruz.

Fyodor Dostoyevski’nin bu konuyla alakalı çok sevdiğim biri var. “İlk yapılan yanlışa kaza, ikincisine hata, üçüncüsüne ise tercih denir.” Şimdi tercihinizi siz seçin..!