Nasıl bir acıdır ki haberi aldığımızdan beri hiçbir şey yapamaz olduk. Sadece oturup ağladık, üzüldük ve dua ettik. Tam 13 şehidimiz var.

 Tüm ülke yasta. Kelimeler boş, kelimeler kifayetsiz. Nasıl ki şehit ailelerinin evlerine ateş düştüyse onlarla birlikte o ateş bizlere de düştü. Evladı olan anneler de-aha iyi anlıyorlar bu durumu. Nasıl bir acıdır ya rabbim evladını kaybetmek. Zaten 6 yıldır haber alınamıyordu. Zaten bu aileler acılı yaslıydı, gözleri yaşlıydı. Umutla gelecek olan bir haber bekliyorlardı. Zaten bir polis annesiysen, bir asker annesiysen gözün, kulağın hep çalacak olan telefonda olur. Gencecik fidanlarımızı tek tek toprağa verdik. Canımız, ciğerimiz yandı. Sözün bittiği yerdeyiz. Duyguların, kelimelerin bize tercüme olamadığı yerdeyiz. İsterdik ki birisi çıksın bunlar bir kabustu desin. Bir kabustan uyandınız desin. Ne sözlerimiz yeter bu duyguyu anlatmaya, ne acımız diner konuştukça. Tüm ülkemizin başı sağ olsun. Rabbim bir daha bu günleri yaşatmasın.