Hayatımızdan bir ay daha bitti ve bu ay biterken bir mevsim daha bitti yeni bir ayla yeni bir mevsim başladı. Hoş geldin eylül ayı ve sonbahar mevsimi. Bu yıl ne yazık ki ne ilkbaharın gelişini anlayabildik ne de yaz mevsimini. Virüsten korkanlar evde otururken bana bir şey olmaz diyenler ise hep sokaklarda ya da tatil ortamındaydılar. En azından sonbahar gelene kadar virüsten kurtuluruz ve  sonbaharın tadını çıkartırız diye düşünürken maalesef oda olmadı. En sevdiğim mevsim ve en sevdiğim aydayız. Ne güzel bir mevsimdir sonbahar. Yeşil olan rengini yavaş yavaş sarıya döndürür. Göçmen kuşlar güneye göçmek için kanatlarını çırpmaya başlarlar ve gökyüzünde şekiller oluşturarak rotalarını çizerler. Güzeldir sonbahar geceleri. Hırkanı alıp serin gecelerde balkonda keyif yapmak, kurumaya başlayan yaprakların üstünde yürümek huzur bulmaktır. Artık sokaklardaki çocuk seslerinin gitgide azalması demek, akşam ev gezmelerinin başlaması demek, hareketli müziklerin arkada kalması yavaş ritimli müziklere geçiş demektir sonbahar. Güneşin bulutların arkasına saklanmaya başladığı zamandır bu mevsim. Ara sıra yağmurların düştüğü toprağın kokusunun burnunuza buram buram gelmeye başladığı zamandır. Neşeli halimizden biraz olsun uzaklaşır hüzün kaplar içimizi bu aylarda. Artık dolaplarımızda kalın kıyafetler bulunur ve dışarıya çıkarken artık hava durumunun kontrol edilip ona göre giyinildiği zamanlar başlar. Evde geçirmiş olduğumuz vakitlerin fazlalaştığı kendimize daha çok vakit ayırdığımız zamanlar. Bu güzelliklerle dolu meşime hadi başlayalım o zaman.