Sevin… Daha ömrünüz varken, daha çok erkenken sevin.. Bir süre sonra bakıyorsunuz ya ömür bitiyor ya da her şey için çok geç oluyor. Bu yüzden sevin. İnsan sevmeye başladı mı yaşamaya da başlar.

Öyle de böyle de bir şekilde hayat geçiyor. İnsanlar bazen mutsuz bazen çok mutlu olabiliyor. Peki sevmek gerçekten insanı yaşatmaya başlar mı? Bana kalırsa evet. Hayatınız anlam kazanır. Bir kuşu, bir taşı, bir çiçeği sevin. Allah’ın yarattığı her canlıyı sevin. Sevin ki, yaşamınıza anlam gelsin. Hayata daha güzel bakmaya başlayın. Bir de bu sevginin içine aşk eklendi mi sizden iyisi yok. Elbette ki her aşk sorunsuz geçmiyor. Dört dörtlük hiç olmuyor. Ama dedim ya hayatınıza anlam geliyor. Sırtınızı yasalayabileceğiniz, gördüğünüzde kalbinizi pır pır attıran bir insan oluyor hayatınızda. Artık yaşamaya onun için daha bir sıkı sarılıyorsunuz. Farkında olmadan her şeyin daha da güzel olması için daha bir çabalıyorsunuz.

Ne insanlar var. Neyken ne oluyor… Ben sevginin insanları değiştirdiğine çok fazla inanıyorum. Ama bu sevginin her zaman kıymetini bilmek gerek. Kırmadan, dökmeden güzel bir şekilde sevmek gerek.

Sevgi dediğimiz şey sadece karşı cinse olan duygu değildir. Tamamen evrenseldir. Az önce de yazdığım gibi, kuşu, ağacı hatta toprağı sevin Yaradan’dan ötürü. Hala içinizde ufacık bile olsa sevgi varsa umut var demektir. Sevgisiz insanın kanatsız bir kuş olduğu söylenir. İşte bu yüzden insanın kalbinde sevgi olmalı…