Hafta sonu sokağa çıkma yasağı için çok şey yazıldı bir o kadar da çok konuşuldu. Artık diyecek bir şey kalmadı. Bundan sonra ki günleri konuşmak gerekir artık. Ne kadar da aç kalacağımızı düşünmüşük o gece. Ekmek evet çok önemli ama iki gün sadece iki gün yemesek olmaz mıydı? Değer miydi evdekileri çevremizi kendimizi riske atmaya. Nasıl bir yanılgıdır bu? Sokağa çıkma yasağının televizyonda açıklanmasının ardından on dakika sürmedi bu gaflet. On dakikada insanlar sokağa döküldü. Belki de televizyonda sokağa çıkma yasağı yapılacağı açıklanırken fırınların da açık olacağı vurgulanmış olsaydı bu izdiham olmazdı. Ya da gündüzden belli olsaydı yasak geleceği insanlar önlemini almış olurdu. Valiliklerin ve kaymakamlıkların organize çalışmasıyla zaten kapıya kadar ekmeğimiz geliyor. Sadece ekmekte değil. Maske ve eldiven de dağıtıyorlar. Bizlerin ayağına kadar hizmet ediyorlar. Bu süreç te geçecek tabi ama geriye hatırlayacaklarımız gelecek nesile çok komik gelecek. Bunlar yaşanmış olamaz diye düşünecekler. Benim kendi çocuklarım bile şaşırarak izliyorlar olanları. Virüsten dolayı kaybettiklerimize üzülelim bu yaşananlara mı üzülelim. Çocukların evde psikolojisini bozmadan zaman geçirmeye mi? Ne yapacağımızı şaşırdık kaldık. Sadece verilen talimatlara uyup sonucun bir an önce güzelliğe dönüşmesini bekliyoruz.