Koronavirüs belasının insan yaşamını bambaşka bir yöne götürdü.

Olaya sadece sağlık ya da ekonomik boyutunda bakmayın. Bir yılı aşkın süredir bir içerde bir dışarıda ne yapacağını bilemeyen insanlık psikolojik olarak da çöküntüye girdi. Akademik çalışmalarda son bir yılda depresyon vakalarının arttığını gösteriyor. Bir diğer dikkat çeken araştırma bu depresyon vakalarının kalıcı takıntılar haline gelmesi oldu. Kapalı geçen sürede iletişim becerileri zayıfladı. En az Koronavirüsü kadar tehlikeli bu durum bir nesli tehdit eder hale geldi. Anne-babalar çocuklarının artık dışarı çıkmak istemediğini, yüz yüze iletişim kurmadıklarını, teknolojik bağımlılığa yakalandıklarından hayıflanıyor. Pandemi sonrasında çocukların nasıl sosyalleşecekleri yönünde kaygı yaşıyorlar. İşte bu noktada okullar açılmadan profesyonel bir desteğe ihtiyaç var. Bir yıldan fazla süredir okul yüzü görmeyen çocukların yeniden eğitime ısındırılması lazım. Gerekiyorsa bir süre akademik eğitim ikinci plana atılıp psikolojik destek sağlanmalı.