“Asıl mesele, bir şeye sahip olmak değil, sahip olduğuna layık olabilmektir.” -Erich Fromm

Nereden çıkar bu layık hissetmeme anlayışı? Layık olmaya çalışır, çabalar ama yine de kendinizi zaman gelir öyle hissetmezsiniz. Bu da insanı fazlasıyla yorar. Hep kendinizi ait olduğunuzu hissettiğiniz yeri bulmakla geçer ömrünüz. Bazen mutluluğa bile layık olmadığımızı hissederiz. Ah bu hisler.. Zaten insan ne yaparsa kendine yapmaz mı? Kafasından geçen bütün düşüncelerle savaş verir. Pek de başarılı olduğu görülmemiştir bugüne kadar. Hele bir de ufacık şeyleri takan insansanız vay halinize…

İnsan neden layık hissetmez kendini? Az önce dediğim gibi ufacık şeyleri takarsak bu hissi kendi kendimize oluştururuz. Ama bir de insanların hissettirdiği kısmı var. Bazen sanki insanlar size mecburlarmış gibi davranmıyorlar mı? Hayır ne mecburiyetin olabilir ki? Bir insana kanın ya ısınmıştır ya da ısınmamıştır. Olduğu yere ait olduğunu hissedememek kadar kötü bir duygu yoktur sanırım.

Her ne olursa olsun… Her kim ne hissettirirse hissettirsin. Siz bulunduğunuz konuma yine de en iyi şekilde layık olmaya çalışın. En çok da size değer veren insanlara layık olun. O insanlar bir kere kaybedilince bir daha geri gelmiyor çünkü. Sahip olmakla layık olmak arasında uçurum gibi fark var. Herkes her şeye sahip olabilir, önemli olan layık olabilmekte…