Koronavirüsü salgınıyla tanışalı bir yılı geçti.

Ölümlerin, karantinaların, kısıtlamaların damgasını vurduğu bu bir yılda maddi ve manevi birçok kayıp yaşadık. Bu sıkıntılı süreçte dünyanın gözü kulağı virüse karşı geliştirilecek aşı haberindeydi. Nitekim birçok ülkede aşılar denenmeye, alınan olumlu sonuçların ardından da seri üretime başladı. Aşının bir çözüm olacağını düşünürken bilim insanlarının dünyanın başına karabasan gibi çöken bu virüsün hayatımızdan kolay kolay çıkmayacağını açıkladı. Aşılar yapılsa da insanların uzun bir süre maskeyle yaşamaya devam edeceği kaydedildi. Yani anlayacağınız tüm insanlar aşı vurulsa da maske takmaya devam edecek, eğer vaka sayılarında beklenilen düşüş olmazsa hayatımıza pandemi kurullarıyla devam edeceğiz. Birçok bilim insanı birkaç yıllık süreçte toparlanma olacağını kaydettese de bu sürenin beş yılı bulacağını belirtenler de var. Karamsar bir tablo çizmek istemezdim ancak Koronavirüsü salgınını yakamızı kolay kolay bırakmayacak. O zaman önümüzdeki birkaç yılda başta toplum sağlığını ve sosyal hayatı kolaylaştıracak, insanları maddi-manevi konularda mağdur etmeyecek yöntemler bulmalıyız. Bir yıllık bekleyişin ardından toplumun bazı kesimlerinde pandemiyle ilgili tahammül sınırları ortadan kalktı. Özellikle aylardır dükkanını açamayan esnaf perişan durumda. Eğitim sistemi derseniz bir nesil yarım yamalak eğitimle büyümek zorunda kalacak. İlerisi içinde tablo pek parlak gözükmüyor. O yüzden bu illetten tamamen kurtulana kadar hayatı kolaylaştıracak yöntemleri bulmalıyız.