İlk Hristiyan Roma İmparatoru I. Konstantin’in Roma’yı zorluklarla dolu bir sürecin ardından fethetme hikayesini oldukça karışık.

jül sezar, yeğeni octavius’a (augustus) bir mektubunda; “roma yalınını ne zamandır yazşıyoruz? kendimi bildim bileli; belki ondan yıllar öncesinden beri. nereye gittiğimiz bilmiyorum ama bir ulusu kaderine götürüyorum” dediğinde sene m.ö. 44 yılıydı. roma imparatorluğu dördüncü yüz yılın başına girdiğinde bu yalan için taht üzerinde hak isteyen altı imparator vardı. taht, imparatorlara ölümden başka ne getirmişti ki? yüce octavius’tan sonra imparatorluğa geçeli 300 yıldan fazla olmuştu ama eceliyle ölen imparator sayısı bir elin parmaklarını geçmiyordu. roma bölünmenin eşiğindeydi, zor zamanlar yaşıyordu. zor zamanlarında gerekirse kanunlarını yaratan gerekirse de güçlü liderlerini (julius caesar, augustus) çıkartan roma geleneği, 200 ile 300 yılları arasında yaşadığı krizden de büyük bir imparator çıkarttı: flavius valerius constantinus (constantine the great). roma’yı fetheden konstantinus, fethettiği bu şehirde sadece 3 ay kaldı. bir sonraki hedefi galerius’u yok etmek ve bu rezil iç savaşa son vermekti. bir sonraki hedefi, asya ve avrupa kıtasını birbirine bağlayan ve sonraki bin yıla damgasını vuracak olan şehir istanbul idi…