Galatasaray Lisesi’nde okuyup yıllarca da koyu bir taraftarı olduğunu belli ederdi Rasim Öztekin. Kendine has bir gülümsemesi, babacan tavırları, sempatik bir duruşu vardı. Kendisinin koyu bir hayranıydım.

 Belki de Ferhan Şensoy’u çok sevdiğim için ve hep ikisini bir arada izlemeyi sevdiğim içindir. Bilmiyorum. Ama çok değerli çok kıymetli bir oyuncuydu. Tiyatronun koca çınarlarından birisiydi. Kızını da o şekilde yetiştirmişti. Pelin Öztekin aynı babası gibi kendisi de çok sevimli olan kızının da hayranları oldukça fazla. Kel Hasan Efendi’nin meşhur kavuğu elden ele geçerek Ferhan Şensoy’dan Rasim Öztekin’e geçmişti. Daha çok yenilerde 20 Eylül 2020 tarihinde kendisini artık iyi hissetmediğinden sağlık durumundan dolayı kavuğunu Şevket Çoruh’a devretmişti. Rol aldığı tiyatro oyunlarının hangi birisini birbirinden ayırt edilebilir ki değerli üstadımızın. Bir de oynadığı müzikalleri vardı. Bunun yanında altı tane de ödülü vardı sanatçımızın. Ferhan Şensoy’u izleme fırsatı buldum sahnede ama kendisini ne yazık ki seyredemedim. Tabi bir de rol aldığı filmleri var ki benim için bazıları klasiklerimin arasında yer almakta. Pardon filmi benim için çok özel bir filmdir. Yine Şans Kapıyı Kırınca filminde de oyunculuğunu konuşturmuştur. Son zamanlarda çevirmiş olduğu dizilerden bilen kesim de çok fazla kendisini. Özellikle Seksenler dizisiyle yeni nesilin gönlünde de yer bulmuştu. 2004 yılında kalp yetmezliği teşhisi konulmuştu ve en son iki gün önce vefat haberi geldi. Kalp krizi geçirip aramızdan ayrılan ve gönüllerimizde hala yeri olmaya devam edecek güzel insan…