Belki de bu hayatta en büyük hatayı kendimize yapıyoruz. Öncelikle kendimizin kim olduğunu bilmeden, etmeden, tanımadan başka insanları yargılamaya kalkıyoruz. Öncelikle dönüp kendimize bir baksak diyorum. Bizler insanlara nasıl yaklaşıyoruz? Onlar karşılığında bizlere nasıl yaklaşıyor?

Bu hayatta herkes kendinden sorumludur. Sürekli bir başkasının hatalarını, kusurlarını sorgulamak yerine öncelikle kendimizden başlayalım. Hatalarımızı görelim ki, ilk işimiz düzeltmek olsun. Kimse dört dörtlük değildir. Herkesin mutlaka ufacık da olsa bir kusuru vardır. Ve kim bilir farkında olmadan o kusurumuz yüzünden kaç insanı kırıyoruz haberimiz yok.

Yaşadıklarımızla bir başkalarını suçlamaya asla hakkımız yok. Hayat kendini bize imtihanlarla sunar. Bu imtihanları geçecek olan bizleriz. O imtihanları geçme süresinde de kararları biz verdiğimiz için başkalarını suçlamaya hakkımız yok. İlla bir şeyleri sorgulamak istiyorsanız, bırakın diğer insanları sorgulamayı. Bırakın diğer insanlarla üstünlük yarışını. Öncelikle duygularınızı ve düşüncelerinizi sorgulayın. Nerede doğru düşündüm, nerede doüru hissettim diye. Çünkü unutmayın ki, duygu ve düşünceler bizim hayatımızı belirler.

Kendinize zaman ayırın. Kendinizi sorgulayın. Kendinizi tanıyın. Emin olduktan sonra yeniden bir düşünün neden her şey bu şekilde oldu diye. Kendinizi tanıdıktan sonra göreceksiniz ki sizde değişeceksiniz, çevrenizdeki insanlarda…