Yakın zamanda okuduğum bir makalede dünyanın gelecek 50 yıldaki en büyük probleminin su ve gıda olacağı belirtiliyordu.

İklim değişikliğine paralel su kaynaklarının büyük bölümü ortadan kaybolmasıyla suya ulaşım zorlaşmaya başladı. Birçok bölgede kuraklığa bağlı bitki örtüsü ve verimli tarım arazileri yok oldu. Türkiye özelinde de özellikle kıyı şeritleri haricinde iç bölgelerimiz kıraç hale geldi. Bilinçsiz yapılaşmanın yanı sıra iklim değişikliği bunu tetikledi. Orta kuşakta yarı tropik mevsim özelliklerine sahip bir ülkeyken şimdi tropik mevsim özellikleri gösteren bir ülke haline geldik. Yaz ve kış olmak üzere iki mevsimi yaşıyoruz. Su kaynaklarımızı tükenmeye başlıyor. Her sene düşen yağmur miktarı azalıyor. Tarım üretiminde de geriye gidiyoruz ki ihtiyaçlarımızı ithalatla karşılıyoruz. Derinlemesine incelediğimizde Türkiye’nin önümüzdeki yıllarda en büyük sorunu enerji değil gıda ve su olacak. Eğer ülkemizi çöl haline getirirsek bu sürece hızlı gireceğiz. Her şeye kar amaçlı yaklaşmayıp doğanın yaralarını sarmaya gayret edersek bir şansımız var. En azından torunlarımıza yeşil bir vatan bırakabiliriz. Her şeye kar odaklı yaklaşıp yeşili yok etmeye, suyu kurutmaya devam edersek torunlarımız gölgesinde gölgelenecek ağaç bulamayacaklar.