İnsan kendini en çok nerede huzurlu hisseder? Bana kalırsa sevdiklerinin yanında. Sonuçta huzur ve mutluluk birbiriyle bağdaşmış iki ayrı duygudur. Mutlu olursak haliyle huzurlu da hissetmiş oluruz. Sevdiklerimiz yanımızdayken bizden mutlusu yoktur. Hatta onlar dışında başka bir dünyamız olmadığını düşünürüz.

Huzuru bulmak için çok uzaklara bakmaya gerek yok. Belki de çok yakınımızdadır. Sadece gözümüzü açıp görmek gerekir. Yetinmek gerekir. En başta o huzuru içimizde aramak gerekir. Bir tartalım kendimizi. Biz kendi içimizde ne kadar mutlu, ne kadar huzurluyuz? Ve bunu çevremize yansıtabiliyor muyuz? Eğer mutlu ve huzurluysak, aynı zamanda yansıtabiliyorsak bundan ötesi olmasa da olur. Çünkü gerçekten işte o zaman huzurla dolmuş oluruz.

Huzur bir annenin koşulsuz sevgisinde, bir babanın sonsuz güveninde, bir kardeşin sürekli yaslanacağın bir ağaç gövdesi olduğunu bildiğinde saklıdır. Dediğim gibi çok uzaklara bakmaya gerek yok. Önce kendinizden sonra da ailenizden başlayın. Ne olursa olsun yanınızda her daim bulunan insanlar sizlere huzur verir. Başınıza her ne gelirse gelsin, hep yanı başınızda bitenlerdir huzur.

Üç günlük dünyada kimseyi kırmaya, dökmeye gerek yok. Tek isteğimiz huzurlu yaşamak ve huzurla ölmek olsun…