Bugünler de sosyal medyada yazılanlar hep aynı. Tanıdıklarımla telefonla konuştuğumda da konuşulanlar hep aynı. Herkes günleri unuttuğunu , sürekli televizyon seyrettiğini kimisini mutfaktan çıkamadığını kimisi de kendini temizliğe verdiğini anlatıyor. Evet sıkılıyoruz ama geçecek bir süreç için bu kadar sıkıntı yapmaya gerek var mı? Evde vakit geçirmek bizler için sıkıcı olsa da çocuklara ya da benim çocuklarıma sanırım sıkıcı gelmiyor. Aksine keşke herkes evde olsa her zaman biz böyle çok mutluyuz diye seviniyorlar. Kahvaltılarımızı ve yemek saatlerimizi daha eğlenceli hale getirmeye çalışıyoruz. Mutfağa beraber girip pastalar börekler yapmaya çalışıyoruz ki karantina bitene kadar acaba ne kadar kilo alacağız orası da ayrı. Bir film seçip seyrediyoruz. Tabi ki derslerimizi iptal etmiyoruz. En güzeli de okuma saatimiz. Herkes kitabını eline alıp bir köşeye çekiliyor. Bir de kitabın film uyarlaması varsa onu seyrediyoruz ve üstünde tartışıyoruz. Biz bunları yaparak evet vakit geçirmeye çalışıyoruz ama çocukları her ne kadar haberlerden uzak tutmaya çalışsak ta bizlerin aklında hep virüs. Uzmanlar uyarıyor psikolojinize dikkat edin diye. Ama her ne kadar dikkat etmeye çalışsak kendimizi soyutlayamıyoruz. Bu virüs belasından kurtulsak ta sanırım aklımızdan atmak için çok uzun zaman bizi bekliyor olacak.