Nerede o eski bayramlar faslını çok duyarız. Eskiye özlemi ifade eden bu cümleyle yılların örf-anane- kültür birikiminin zamanla kaybolması anlatılır.  Günler öncesi başlayan bayram hazırlıkları, arifeden bayramı beklemenin heyecanı, bayramlıkların bir gün önceden hazırlanması, el yapımı börekler, baklavalar, bayram şekerleri vb birçok şey bayrama değer katan küçük detaylar.  Bu küçük sevinçlerimizi kaybetmeye başladık ve birçoğu yapmıyoruz. Bayram dediğimizde artık aklımıza tatil kavramı gelmeye başlıyor.  Artık o aile buluşmaları gerçekleşmiyor. Baklavalar bile hazır alınıyor. Kurbanını kesen kıymasını, sucuğunu çektiren arkasına bile bakmadan sahil beldelerine kaçıyor. Yani unutuyoruz o eski sıcak samimi bayramları. Unutuyoruz; çocukluğumuzun güzel anılarının yaşandığı bayram sabahlarını, hoş aile sohbetlerini. Unutuyoruz; tadına doyamadığımız el yapımı baklavanın tadını, unutuyoruz; kestiğimiz kurban etlerinden fakirlere dağıtmayı. Sonra anlatıyoruz çocuklarımıza o eskinin masal gibi bayram günlerini. Farkında mıyız ki; bu güzellikleri bitirenin bizler olduğunun..