Duygularımız bizi,bizimle birlikte içinde bulunduğumuz ruh halimizi yansıtır

Ötelerden alır bizi,en yakın zamana getirir.Umut ederiz,bekleriz.Dile getirmek istediklerimizi anlatamaz,hüzünleniriz. İki damla gözyaşı çok şey anlatır.Kahkayla güleriz.Bazen tatlı,bazen de acı.Bazen niye güldüğümüzü de bilmeyiz.Hatırlamak istemeyiz yaşadığımız mutsuz anılarımızı.Bazen kırmızı bir çizgi çizeriz üzerine.Ne kadar çizersek çizelim bilinçaltımıza yerleşmiştir.Yüreğimiz burkulmuştur.Özleriz,hep bir kavuşma mesafesinde.Ölenleri de özleriz.Çaresizce,geriye gelmeyeceklerini bile bile.Kemalettin Kamu’nun dediği gibi “ben gurbette değilim,gurbet benim içimde”biz gurbette olmasakta,gurbet bizim içimizdedir her zaman.Eskiler der ki kapının arkası gurbettir.Ne kadar anlamlı aslında.Sevdiklerimizle ayrıldığımızda, kapıyı kapattığımızda ya da arkamıza bir kapının kapatılması bizi üzer.Şimdilerde aslında herkes bir nevi gurbette.Komşularımızla,aynı apartmanda,aynı sitede  yaşadıklarımızla paylaşımda bulunmadığımız sürece gurbetteyiz.Yalnızlık duygusu çok hüzünlendirir beni.Yalnızlığı yaşadıysanız iyi bilirsiniz.Kelimelerle tarif edemezsiniz.Yalnızlık dersiniz,Allah’a mahsustur.Hayır;yalnızlık kula da mahsustur.Yıllar önce büyük teyzemi kaybetmiştik.Evlat acısı,ayrılık,yalnızlık.Yalnızlığı yaşamadım ama;gördüm.Teyzemin cenazesi ninemin evine son defa getirilmişti.O gün ninemin evinde, şöminenin başında  çıtırdayan ocağa bakarken yalnızlık duygusuyla başbaşa kaldığını,çok acı çektiğini gördüm.Bu duyguyu ve bu ruh halini hiç unutamadım.Yıllar geçti ama; ben hala bu duygunun verdiği hüznü yaşıyorum.Sevmek güzel bir duygu.Sevginin çok kuvvetli olduğunu elbette biliyoruz.Sevdikçe dünyamız güzelleşiyor.Hayata bakışaçımız,fikirlerimiz bir anda değişebiliyor.Her duygu bizim  için bir şeyler ifade ediyor.Duygularımızın farkında olalım ve onların kıymetini bilelim.

Sevgilerimle…