Ölümlü dünya malum…

Doğuyor, yaşıyor ve ölüyoruz.

Kısacık hayat…

Güven gerek diye dost sandıklarımıza güvenmekten başka çaremiz yok…

Ama her seferinde sırtımızdan vurulmasak iyi olmazmı…

Malum insan tek yaşayabilen bir varlık değil.

O yüzden koca koca şehirler falan…

Oraya ev, buraya arazi, şu bu derken…

Bi de güvendiklerimize aile sığdırmaya çalışmak var…

Ama herşey sonunda hatalarla bir doğruları da götürüyor.

Neyse işte ole küçük bir dün, bugün bide yarın güncesi bu..

Minik bir dertleşme…

Yarınınız daim olsun…