Dört günlük sokağa çıkma yasağının bitmesiyle aynı gün 14 yaş altı çocuklar yine dört saat te olsa dışarıya çıkabildiler. Bu sefer şanslarına hava da yağışlı ve serindi. Yine de gözlemlediğim kadarıyla oldukça kalabalıktı sokaklar. Yani biraz olsun hava almak için soğuk engel değil diye düşünmüşler. Ne de olsa bahar havası. Ama çok ilginç görüntüler yine vardı. Büyükler maskeliyken çocuklar yine maskesizdi. Bir de büyükler ne zaman vazgeçecekler acaba şu maskeleri çenelerine takmaktan ya da ellerinde tutmaktan. Birkaç mağazanın önünde ismini vermeyeyim mağazaların yine tıklım tıklım insanlar. Yahu biz çocuklarımızı biraz olsun hava almaya çıkartmıyor muyuz? Nedir bu alışveriş sevdası. Bir çok insanın bulunduğu yerde zaten virüsün bulaşma riski çok fazlayken çocuklar bu kadar mı kıyafetsiz kaldı? Çocukları evden çıkartıp ta tekrardan kapalı ortama sokmak ta neyin nesi? Biz bu normalleşme sürecine hiç alışamayacağız gibi duruyor. Ne maskemizi doğru düzgün takıyoruz ne de bizim çocuklarımıza ayrılan zamanı doğru düzgün kullanabiliyoruz. Ayrıca çocukların taşıyıcı olabileceklerini de hep unutuyoruz. Bir anne oğul gördüm çok hoşuma gitti. Eldivenlerini ve maskelerini takmışlar şemsiyelerini ellerine almışlar ağır ağır sohbet ederek yürüyorlardı yağmurun altında. Sanırım bu dört saatin tadını en güzel çıkaranlardan birisi bu çocuktu.