Günler gelip geçiyor ve ömrümüzden takvim yaprakları gibi azalıyor. Her anımızın kıymetini bilelim diye diye bir bayramımızı daha geçirdik. Sokağa çıkma yasağı nedeniyle evde olduğumuz bayramda bol bol telefonlarla konuştuk eş dostla. Tabi ulaşmak zor oldu telefon hatları sıkıntılıydı. Görüntülü konuşup hasret gidermeye bayramlaşmaya çalıştık. Belki de bayramın değerini bir kez daha anlamış olduk. Her bayram da ilk gün mezarlığa bayram ziyaretinde bulunurdum babama bu yıl olmadı. İçimde çok büyük bir eksiklik oldu. Bu yıl her şeyin ilkini yaşadık zaten. Camiye gitmek yasak, sokağa belirli saatlerde çıkabiliyoruz, mezarlık ziyareti yasak bir de bayramda da çıkamayınca evde geçirdiğimiz yasaklı bayram. Neyse önümüzde daha çok bayramlar olacaktır onlarda telafi ederiz artık bugünleri tabi sosyal mesafe kurallarına uyarak. Yavaş Yavaş normale de dönmeye başladık. Bugünde 14 yaş altı çocuklarımız dışarıda. Okullar da kapandı artık. Onlar için uzun bir yaz tatili olacak. Bilinçli anne babalar dışarıya çıkarmayacaklardır çocuklarını. Tatil yerlerine de çocukları fazlaca götüreceklerini tahmin etmiyorum. Ben şahsen böyle yapacağım için herkes böyle yapacakmış gibi düşünüyorum. Evet çok bunaldılar ama gelecek olan güzel günleri daha güzel yaşamaları için bu yıl biraz bazı aktiviteleri eksik yaşamak doğru olacaktır diye düşünüyorum.