Tarımın başkenti Balıkesir’de son dönemde tarlalarda çalışacak tarım işçisi bulunmada sıkıntı yaşanıyor. Gündelik yevmiyenin 450-500 liraları bulmasına karşın kırsaldaki tarım işçisi sayısının azalmasıyla birlikte biber, domates gibi işçilik gerektiren tarlaların sahipleri zor duruma düştü. Ziraat Mühendisleri Odası Balıkesir İl Temsilcisi İbrahim Akbıyık, bu durumu kırsal nüfusun kente göçmesi, eskiden bu yana tarım işçiliği yapan kesimin yaşlanması ve arkadan yeni tarım işçilerinin gelmemesine bağladı. Akbıyık, planlı tarım yapılmadığı müddetçe sıkıntının daha da ileri boyutlara gidebileceğini belirtti.

Tarım üretiminin üssü haline gelen Balıkesir’de tarlalarda çalışacak tarım işçisi bulmada sıkıntı yaşanıyor. Üretim döneminde tarlaların çapalanmasından, ürün hasadına kadar önemli işleri üstlenen tarım işçileri kıymete bindi.  Geçtiğimiz aylarda günlük yevmiyeleri 300 lira olan tarım işçileri son günlerde sayılarının az olmasından ve tarla sahiplerinin taleplerinden dolayı gündelikleri 450-500 lira seviyelerine yükseldi. Çoğu tarla sahibi en yüksek tutardan yevmiye vermesine rağmen tarım işçisi bulunmada sıkıntı yaşıyor.  Planlama yapılmadığı müddetçe sıkıntının ileriki günlerde daha da artabileceğini belirten Ziraat Mühendisleri Odası Balıkesir Şube Başkanı İbrahim Akbıyık, “Üretim planlaması yapılmadığı için tarımda ciddi sorunlar yaşanıyor. Üreticiler bir sene hangi ürün para ediyorsa hiçbir planlama yapılmadan o ürünü üretiyor bir sonraki yıl o ürünün fiyatı düşüyor.  Son dönemde işçilik maliyetleri çok arttı. İşçilik maliyetleri 400-500 liraları buldu.

BALIKESİR’DE TARIM İŞÇİLİĞİ YAPAN BİRKAÇ KÖY KALDI

Özellikle domates, biber gibi sebzelerde işçilik gerekli. Şu anda Balıkesir’de de birkaç köy kaldı işçilik yapan. Eskiden daha fazla tarım işçisi vardı, şimdi kalmadı. Önceden tarım işçiliği yapan kesimin yaşları ilerleyince tarım işçiliğini bırakıp köylerde kendi işlerine yöneldiler.  Bunun yanı sıra kırsaldaki nüfusun kente göçmesi, arkadan yeni tarım işçilerinin gelmemesi tarım işçisi sayısının azalmasına neden oldu. Sebze üretiminde ise daha çok büyük şirketlerin üretim alanlarında çalışıyor az sayıdaki tarım işçisi. Bu yüzden köylerde tarlaları olan üreticiler daha çok makineli tarıma yöneliyor. Bu ileride sebze için sorun yaratıyor. İleride bu sebzeleri bulamaz duruma gelebiliriz. 30 yıl önce tarımda kendimize yeten bir ülkeydik. Eğer üretim planlaması yapılmazsa bu ürünleri üretecek insanlar bulamayız” dedi.